Vraag en Antwoord
Waarom gaat het niet goed in mijn relaties terwijl ik alles voor mijn vriendinnen doe en mijzelf altijd wegcijfer?
Dit is eigenlijk een beetje waar we het natuurlijk vanavond over hebben.
Het is juist ontzettend belangrijk dat je jezelf niet wegcijfert en dat je juist van jezelf laat zien in de relatie.
Want niemand wil een relatie met iemand die zich altijd maar onzichtbaar maakt.
We willen juist een relatie met iemand die zichtbaar is.
Iemand die van toegevoegde waarde is als persoon En niet alleen iemand die voor hen de weg vrijmaakt om hun eigen gang te gaan.
Dus daarmee slaat deze vraag perfect op hetgeen wat we net hebben besproken.
Stop ermee jezelf weg te cijferen. Neem de regie in handen over je eigen leven, je eigen relatie. En speel de hoofdrol in je eigen leven.
De persoon met wie ik date, is heel onzeker.
Hoe kan ik daarmee omgaan om zijn zelfliefde te vergroten?
Nou het aller-, allerbelangrijkste is, dat jij als partner niet verantwoordelijk bent voor de onzekerheid van de ander.
Dat is niet jouw verantwoordelijkheid en dat is wel waar het heel vaak, best wel een beetje misgaat binnen relaties.
Is dat we ons daar wel verantwoordelijk voor voelen.
Maar uiteindelijk is iedereen verantwoordelijk voor zijn eigen geluk.
Wat je wel kan doen is thema's zoals zelfliefde, zoals zelfwaardering, goed zorgen voor jezelf, dat vergroten.
En op het moment dat die onzekerheid er is, zonder er al te veel in mee te gaan, zonder daar al te veel een drama van te maken, gewoon bevestigen dat je er bent en dat het niet nodig is om onzeker te zijn.
Ik zou het wel serieus nemen, want anders krijgt iemand het gevoel dat diens gevoelens er niet mogen zijn, of dat diegene zich aanstelt, of dat diegene niet goed genoeg is, of diegene het altijd verkeerd doet.
Dus daar moet je heel erg voor waken.
Maar probeer in ieder geval wel met liefde, met compassie, gewoon aan te geven, weetje, het is niet nodig, je hoeft niet onzeker te zijn.
Op het moment dat het iets is waar je last van hebt, ga er dan mee aan de slag.
Maar daarin zit dus ook een stukje verantwoordelijkheid nemen, dat ze zelf die verantwoordelijkheid moeten nemen om er mee aan de slag te gaan.
Want, uiteindelijk kan jij dat niet voor diegene doen.
Wat moet ik anders doen, om niet telkens op een telefoontje van een man te wachten en achter hem aan te hollen?
Daarin is het gewoon heel belangrijk om een stukje regie zelf in handen te houden.
Ik snap dat het heel verleidelijk kan zijn om op zoek te gaan naar die bevestiging, om op zoek te gaan naar die aandacht.
Maar dat is vaak voor de ander ook helemaal niet zo heel erg prettig.
Dus daarin is er natuurlijk wel een verschil tussen een soort van gepast initiatief nemen en aangeven wat je nodig hebt, of voortdurend jezelf in de wacht stand zien staan.
Weetje, je wil voorkomen dat je de hele tijd in de wacht stand staat en de hele tijd aan het wachten bent, afhankelijk bent van de ander.
Maar je wilt ook voorkomen dat je té veel aan het pushen bent.
Hoe voorkom ik dat ik té enthousiast raak in het begin na een eerste date?
Ja die is heel erg lastig.
Want, als je iemand ontmoet en het is leuk en het lijkt te klikken, dan is het heel verleidelijk, zeker als je echt op zoek bent naar die liefde en je hebt het gevoel dat een langverwachte wens in vervulling gaat, om ons er helemaal op te storten.
Maar daar moet je echt, dat gevoel, dat moet je gewoon heel rationeel toespreken.
Je moet jezelf gewoon echt een beetje remmen en terughouden.
Want, te veel enthousiasme kan de ander ook wegjagen.
Als je al te veel al bezig bent met de toekomst, alle dingen, als je te veel laat blijken, hé ik ben beschikbaar en ik wil, ik wil, ik wil.
Hoe verleidelijk het ook is en ik denk dat we er allemaal een keertje in hebben gezeten in zo'n situatie, probeer jezelf echt rationeel wat af te remmen.
En dat is niet fijn en dat is niet leuk. Maar, wat je niet wil is dat, of de ander wegrent door jou enthousiasme, of doordat je er zelf al zo overmatig in zit met je gevoel, dat jij degene bent die straks teleurgesteld is, gekwetst raakt, omdat de ander helemaal niet zo comitted is zoals dat jij dat bent.
En zeker wanneer we meegaan met ons eigen enthousiasme, ontstaat ook het risico dat we een beetje het contact met de realiteit kwijtraken.
Dat we ook niet goed kunnen inschatten hoe de ander erin staat.
Dat we elke vorm van bevestiging gelijk zien als bevestiging voor al die toekomst dromen die je hebt.
Dus het is ontzettend lastig om die balans te bewaken, wel contact, wel initiatief nemen, niet te veel afwachten, maar ook weer niet te veel, te enthousiast zijn.
Maar probeer het voor jezelf gewoon wel dat een beetje te reguleren.
Ook ter bescherming van jezelf.
Want je wil niet dat jij er volledig in zit, terwijl de ander dat niet zit.
Wat moet ik anders doen om niet telkens te wachten op dat telefoontje.
Waar je je niet in moet vergissen, is dat, continu wachten op telefoontjes en continu bezig zijn met die bevestiging en die bevestiging krijgen, maar dus eigenlijk niet zelf dat contact willen opzoeken, te veel, dat kost zo verschrikkelijk veel energie.
Dus, als jij de hele tijd aan het wachten bent op een telefoontje, dat kost vaak veel meer energie waarin je ook nog eens zelf aannames gaat doen, en zelf allerlei gedachtes gaat vormen, Dan wanneer je dan gewoon even contact opneemt en zegt, Hé hoe is het ermee, zou je het leuk vinden om een keertje af te spreken?
Want ook al komt er dan een, nou nee dankje, dan heb je in ieder geval wel je antwoord en kost het uiteindelijk veel minder energie dan wanneer jij de hele tijd aan het wachten bent.
Ik vind haar persoonlijkheid superleuk en we hebben een klik, maar ik voel mij fysiek gezien niet aangetrokken. Moet ik haar wel of geen kans geven?
Dit is denk ik best wel een beetje een ingewikkelde vraag voor heel veel mensen, want, we hebben toch het idee, we hebben een beeld voor ons van hoe onze partner er uit zou moeten zien.
Of een beeld van wat we aantrekkelijk vinden.
En als we dan iemand treffen waarbij dat eigenlijk niet matched, dan vinden we het vaak lastig onszelf daarover heen te zetten.
En zeker op het moment dat je iemands persoonlijkheid heel erg leuk vindt, maar fysiek gezien iemand niet zo aantrekkelijk vindt.
Dan is het heel belangrijk om jezelf af te vragen, van oké, maar vind ik diegene echt onaantrekkelijk?
Of, voldoet diegene fysiek gezien niet aan de verwachtingen van hoe ik altijd had gedacht dat mijn toekomstige partner eruit zou zien?
Want er is een heel groot verschil tussen iemand echt fysiek onaantrekkelijk vinden en nouja,dat iemand dus niet aan die verwachtingen voldoet.
En dat je dus gewoon een beetje dat beeld moet gaan bijschaven.
Dat is namelijk helemaal niet gek. Ik denk dat dat heel veel mensen overkomt.
Het feit dat je de persoonlijkheid zo superleuk vindt, dat is ontzettend belangrijk.
Want uiteindelijk als je een relatie op gaat bouwen, als je een toekomst op gaat bouwen, dan speelt het uiterlijk absoluut mee.
Maar die persoonlijkheid is ook zo ontzettend belangrijk.
En daarnaast kan je natuurlijk ook nog kijken, van oké, maar wat is het dan in dat uiterlijke, in het fysieke, dat mij niet zo trekt.
Eén van de dingen waar mensen zich toch wel in vergissen is bijvoorbeeld de impact van hoe goed zorgt iemand voor zichzelf.
Als jij een laag zelfbeeld hebt, als je nooit hebt geleerd hoe je goed voor jezelf moet zorgen.
Als dat hele stukje zelfliefde iets is waar jij niet zo vaardig in bent.
Dan kan het uiterlijk eigenlijk een soort van een vertaling zijn daarvan.
Dus het niet aantrekkelijk vinden van iemand kan dus gaan over, van ja, maar ik vind het dus niet aantrekkelijk dat iemand onvoldoende voor zichzelf zorgt.
Dat zou natuurlijk wel een onderwerp zijn wat je bespreekbaar kan maken.
Dan heb je het niet over hè, ik vind je niet mooi, ik vind je niet knap.
Dan heb je het over, wat zou het voor jou betekenen, wat zou het voor ons kunnen betekenen, op het moment dat je daaraan wat meer aandacht gaat besteden.
Dat is absoluut wel een onderwerp wat je bespreekbaar mag maken.
En dat doe je dus vanuit liefde.
Moet ik stoppen met daten, als ik het gevoel heb dat iemand te goed voor mij is?
Ja, wanneer is iemand nou echt te goed voor je?
Ik zou eerder, als het ware, het proberen te gaan omdenken.
Kennelijk is er dus iemand waarvan jij het gevoel hebt dat die te goed voor jou zou zijn, wat dat dan ook mag betekenen.
Vindt jou leuk, is in jou geïnteresseerd, vindt jou de moeite waard om tijd mee door te brengen.
Wellicht zit daar dan een boodschap in die jij ook aan jezelf mag gaan vertellen.
Namelijk dat jij de moeite waard bent om met iemand te zijn zoals deze partner.
Dus in plaats om te stoppen met daten omdat je denkt de ander is te goed voor mij, ik ben niet goed genoeg, hem juist eens gaan omzetten.
Kennelijk is dit iemand die mij ziet staan.
Kennelijk is mijn beeld over mezelf toch wat anders, dan diens beeld.
Je daar bewust van zijn, daarmee aan de slag gaan en vertel het jezelf maar.
Al is het honderd keer.
Maar ga jezelf proberen te zien, door de ogen van die ander.
Tijdens mijn eerste dates doe ik mij net iets beter voor, zoals verhalen iets mooier maken, of iets enthousiaster reageren op bepaalde interesses. Is dit normaal gedrag?
Nou dit is hartstikke normaal gedrag. Ik denk ook dat iedereen dit wel doet.
En dat hoeft helemaal niet erg te zijn, zolang het maar iets beter is.
Als je volledig voorbijloopt aan jezelf, als jij als het ware aan het overschreeuwen bent omdat je het idee hebt dat jij als persoon niet goed genoeg bent, dan zou ik zeker zeggen, dat hoeft helemaal niet.
Want dan ga jij een heel ander beeld van jezelf neerzetten en waarschijnlijk ook een minder aantrekkelijk beeld van jezelf.
Want op het moment dat we onszelf gaan overschreeuwen, komen we arrogant over.
En dat is puur uit onhandigheid. En dat is helemaal niet aantrekkelijk.
Dan is het veel aantrekkelijker om gewoon bij jezelf te blijven.
En dingen te vertellen zoals ze zijn.
Want als het een beetje is waarin je jezelf wat beter voordoet, het een beetje is waarin je wat enthousiaster bent, dat is helemaal niet erg.
Maar op het moment dat jij dus iemand anders neerzet, een rol aanneemt, en vervolgens is dat dus eigenlijk helemaal niet wie jij bent, maar dat is dus wel degene waar zij bijvoorbeeld voor vallen, ja dan gaat het je heel veel moeite kosten om aan dat beeld te blijven voldoen.
Plus dan krijg je een soort van "self fulfilling prophecy", want jij doet je anders voor omdat je denkt dat jij zelf niet leuk genoeg bent.
Vervolgens doe jij jezelf dus een aantal keer anders voor, daar valt diegene voor.
En op het moment dat jij je weer een beetje meer als jezelf gaat gedragen, heb je het risico dat die ander afhaakt.
En dan krijg jij dus te horen waar je eigenlijk van tevoren al bang voor was : Zie je wel, ik als mezelf ben niet leuk genoeg.
Dus daarom moet je jezelf ook een beetje beschermen en zorgen dat je zo dicht mogelijk bij jezelf blijft.
Ik ben een super enthousiaste en goede jongen. Maar soms ben ik een beetje te opgedraaid. Ik bedoel hiermee, te druk. Door mijn ADHD, waardoor mijn dates afhaken nog voor dat er iets meer is. Hoe kan ik dit voorkomen?
Nou ik denk dat het in ieder geval goed is als je weet dat die ADHD aanwezig kan zijn in het contact met anderen.
Om het gewoon bespreekbaar te maken.
Zeker als je merkt dat tot op heden het elke keer een belemmering is.
Maar ook, zorg ervoor dat je dingen gaat doen waarin jij jouw enthousiasme en energie kwijt kan.
Want als jij een activiteit gaat verrichten, dan zal diegene misschien ook wel zien dat je enthousiast bent, zien dat je misschien wat drukker bent of wat sneller afgeleid bent.
Maar die ander zal ook zien dat jij gewoon jij bent en dat je een goede jongen bent en dat je een leuk iemand bent en dat je plezier kunt hebben met jou.
Ga je jezelf in een setting zetten waarin je in een restaurant zit en noodgedwongen twee, drie uur tegenover elkaar gaat zitten, waarin je helemaal onrustig wordt en nouja, misschien dus wat vervelend wordt, doordat je voortdurend afgeleid wordt en je nergens heen kan met al je energie en enthousiasme en je prikkels.
Ja dan zal het waarschijnlijk tegen je gaan werken.
Dus zorg ervoor dat de context waarin jouw date jou ontmoet er eentje is waarin jij echt in je kracht staat.
Ik ben een heel uitgesproken persoon. Is het oké om mij niet direct mezelf helemaal bloot te geven?
Ik denk dat dat heel erg oké is. Als je het hebt over jezelf blootgeven, dan heb je het dus eigenlijk over het tonen van oprechte stukjes van jezelf.
Dat zie ik altijd wel als kwetsbaarheid.
En kwetsbaarheid gaat over, van je toont een stukje van jezelf zonder dat je weet hoe de reactie van de ander zal zijn.
Zeker als je aan het daten bent en de ander nog niet kent, ben je eigenlijk voortdurend kwetsbaar.
Want op alles wat je zegt en doet weet je niet hoe de respons zal zijn.
En die onzekerheid moet je kunnen verdragen.
En dat kan een hele prettige reactie zijn maar het kan ook een afwijzende reactie zijn.
Eigenlijk, kwetsbaarheid is noodzakelijk om verbindingen aan te gaan.
Dus je moet sowieso op een of andere manier aan de gang gaan met dat stukje kwetsbaarheid, oprecht stukjes van jezelf tonen, absoluut.
Maar in de regel hoef je dat pas te doen op het moment dat de ander heeft laten zien, jij kan mij vertrouwen.
Als de ander heeft laten zien dat die het waard is, om die stukjes van jezelf te laten zien.
En dat is een hele lastige, want de ene kant is het nodig dat je dus je kwetsbaar opstelt zodat je die verbindingen aangaat, zodat je die ander kan gaan vertrouwen.
En anderszijds moet je je pas kwetsbaar op gaan stellen op het moment dat dat stukje vertrouwen er al is.
Dus dat is een hele lastige balans, om dat op te gaan zoeken.
Maar je hoeft jezelf zeker niet direct bloot te geven.
Maar kies er gewoon voor, wat wil je over jezelf zeggen?
Welke stukjes van jezelf kan jij wel delen met de ander, zonder dat een eventuele afwijzende reactie jou heel erg raakt.
Want je kan ook stukjes over jezelf delen die minder gevoelig liggen bijvoorbeeld.
Dus kies dan voor die stukjes.
En bewaar de echte kwetsbare stukjes, bewaar die voor later.
Als je iemand een bericht stuurt, omdat je zijn profiel interessant vindt, mag je dan verwachten dat die persoon antwoord geeft?
Mijn mening is, als iemand de moeite neemt iets te schrijven, dan mag je wel een antwoord terug verwachten uit respect.
En, het aller-, allerliefst zou ik zeggen, ja tuurlijk, maar degene naar wie jij een bericht stuurt, je weet niet in wat voor een situatie diegene zich begeeft.
Je weet niet of die toevallig die dag, die avond, die week online kijkt.
Misschien heeft diegene het wel ontzettend druk met zijn werk, is diegene ziek, is er een sterfgeval in de omgeving, is er op dit moment even wat minder ruimte voor daten, voor een relatie.
Dus dat is heel erg lastig dat wij het gelijk voelen als een afwijzing of als respectloos.
Terwijl als je het verhaal van de ander hoort, dat er misschien wel helemaal niets achter zit.
En dat is zo ontzettend lastig, want dat gaan we allemaal invullen, terwijl je dat dus helemaal niet weet.
Ik heb toevallig een van mijn hele goede vriendinnetjes, die heeft twee jaar geleden haar partner op Lexa ontmoet.
Inmiddels, op de dag, hebben zij samen een kindje en zij zijn getrouwd.
Hij heeft haar, hij heeft zelfs tot drie keer toe zijn lidmaatschap verlengt, omdat hij persee contact met haar wilde. En zij niet reageerde.
En het was niet te pusherig, hij stuurde af en toe een berichtje.
Maar hij dacht wel, "Ik moet kijken of haar aandacht kan krijgen."
En pas na een aantal weken, kwam zij er uberhaupt achter dat hij berichtjes had gestuurd. Zij had hem niet opzettelijk genegeerd.
Ze was niet respectloos geweest, ze had hem niet geghost, allemaal dat niet.
Ze had het gewoon niet gezien.
En nu zijn ze samen en zijn ze ontzettend gelukkig samen.
Dus daarin weet je niet wat het verhaal van de ander is.
En doordat we dus aannames gaan doen, doordat we gelijk enorm die teleurstelling voelen en het direct als een afwijzing voelen als de ander niet reageert, wordt het iets wat ons frustreert.
En, worden we een beetje moedeloes.
Worden we een beetje boos tegen de ander, vinden we de ander respectloos, terwijl dat er dus vaak helemaal niks mee te maken heeft.
En, enerzijds zou ik dus zeggen, het zou geweldig zijn dat als er iemand de moeite neemt om jou even een berichtje te sturen, antwoord dan gewoon eventjes.
Maar ik weet ook dat het in de realiteit niet altijd zo werkt, en dat het ook niet altijd iets betekent.
Wat moet je doen als je zelfliefde elke keer wordt afgebroken door anderen?
Ja dat is interessant. Want zelfliefde die is voor jou.
Dat is je eigen verantwoordelijkheid.
Dat is iets wat jij op dagelijkse basis in de kleinste dingen kan gaan doen.
Dus op het moment dat dat door anderen wordt afgebroken, dan ben je er nog niet helemaal wat betreft het, nouja, de ownership, dus het eigen maken van die zelfliefde.
Want in dat stukje zelfliefde ben je niet afhankelijk van een ander.
Een ander kan die zelfliefde niet doorbreken.
Die zelfliefde is van jou. En dat kan absoluut wel versterkt worden door anderen.
Maar in principe is die zelfliefde van jou. En op het moment dat je dus merkt dat dat continu door anderen wordt verbroken, dan zal dat van jou nog meer werk vragen en zal jij dus ook je moeten gaan omgeven met mensen die jou de ruimte gunnen om met die zelfliefde aan de slag te gaan, en die jou de liefde ook geven.
En dan heb ik het niet alleen over die partner, want die zou ik je zo gunnen, zo geven.
Maar dan heb ik het dus ook over bijvoorbeeld vrienden.
En de impact van de mensen om ons heen, los van onze partner, onze familieleden, onze vrienden, onze collega's, die is zo ontzettend groot.
En je mag daarin verwachten van de mensen om jou heen, dat die liefdevol zijn naar jou toe.
Dat dat betekenisvolle relaties zijn die jou energie geven.
En op het moment dat ze jou vooral energie kosten, jij niet jezelf mag zijn, dat er geen ruimte is voor jou, eigenlijk net als in een romantische relatie.
Dan mag jij daar grenzen gaan stellen, dan wel, meer ruimte in gaan nemen voor jezelf.
Want daar hoef je geen genoegen mee te nemen.
Als mijn date mij een complimentje vind ik het zeker leuk om te horen, maar ik vind het zo moeilijk om ze te geloven. Ik zie mezelf namelijk niet zo. Hoe kan ik hiermee omgaan?
Nou, wat ik jou in ieder geval zou willen vragen, is om alle complimentjes die jij een keer hebt gekregen om die eens een keer op te gaan schrijven.
Gewoon letterlijk dat het zwart op wit voor je neus staat.
Want voor heel veel mensen is het lastig om complimentjes te ontvangen en ook daadwerkelijk te voelen.
Want het liefst negeren we ze, schuiven we ze weg, denken we gelijk, "Ja, maar."
Of we kaasten ze een soort van terug naar de ander.
Stel je krijgt een compliment over wat je aanhebt of hoe je haar zit, dat we geneigd zijn om gelijk te zeggen van, "Oh ja, maar ik heb dit maar in de uitverkoop gekocht."
Of "Nee zelf krijg ik mijn haar niet zo hoor, maar dit heeft een vriendin gedaan."
Dus we zijn heel goed in het afschuiven van complimentjes.
Terwijl het enige wat je eigenlijk zou moeten doen is, op het moment dat er een compliment komt, voel het maar, ervaar het maar.
Het enige wat je hoeft te doen op dat moment is te zeggen "Dankjewel", voor de rest niks.
Laat het maar eventjes binnenkomen, laat het maar eventjes landen.
En ga eens de dingen opschrijven waar jij allemaal complimenten over hebt gekregen.
En ga jezelf eens eventjes de ruimte gunnen om dat gewoon eens echt even rustig in je op te nemen en te voelen. Je hoeft het er niet altijd mee eens te zijn, maar het afschuiven ervan dat doet ook bijna een beetje onrecht aan aan degene die hem geeft.
Want, wat is diens mening of idee of ervaring dan waard.
Vind je die ander dan zo niet geloofwaardig?
Dus dit heeft ook echt wel te maken met zelfliefde en zelfwaardering, dat zelfbeeld.
Want net als met dat stukje, hoe kan je nou oprecht voelen dat die ander van je houdt op het moment dat je dat zelf niet voelt?
Nou dat komt helemaal overeen hiermee.
Op het moment dat jij zelf niet voelt dat jij dat compliment waard bent, dan zou je dat ook helemaal niet kunnen ontvangen.
Maar de kunst zit hem dus in, als iemand jou een compliment geeft, in wat voor setting dan ook, voel hem, bedank hem en laat het daar eventjes bij.
We gaan richting de afsluiting. We hebben een heleboel vragen beantwoord.
En ik hoop ook oprecht dat jullie hier ook wat aan hebben gehad.
Dat het makkelijker wordt om, nouja, jezelf de moeite waard te gaan vinden.
Om echt te groeien in dat stukje zelfliefde.
En dat jij het de moeite waard vindt om van gehouden te worden.
Want het zal jou helpen andere keuzes te maken in de liefde.
Voordat we hem nou helemaal afsluiten, wil ik jullie er nog eventjes aan herinneren dat na deze coaching, komt er dus een link in beeld vanuit waar jullie naar de live room kunnen gaan.
Daar kunnen jullie elkaar nog verder ontmoeten, nog verder bespreken, nouja, wat we misschien vanavond hebben besproken of andere dingen.
De replay van vanavond is volgende week als het goed is beschikbaar.
De andere replays zijn al beschikbaar op de website van Lexa.
En als je nou via Instagram luistert, maak dan een account aan.
Dan kan je in ieder geval toegang krijgen tot de replay en de live rooms.
Ontzettend bedankt dat jullie hier vanavond waren.
Nogmaals ik hoop dat ik in ieder geval iets heb mee kunnen geven waar jullie wat aan hebben.
En een hele fijne avond en veel geluk en plezier in de liefde.
Of het nou voor jezelf is of met een ander.
Dankjewel